ΛΑΒΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ:ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ;

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΤΑΞΙΚΟ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Το εμφανιζόμενο αδιέξοδο των αστικών στερεών αποβλήτων στην περιοχή της Πάτρας αλλά και γενικότερα σε ολόκληρη την Ελλάδα, δεν είναι ‘κεραυνός εν αιθρία’. Είναι πρόβλημα κατ’ εξοχήν πολιτικό, με σαφή κοινωνική ταξική διάσταση. Συνδέεται στενά με βασικά αντιδραστικά χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού συστήματος.

   Η έντονη αστικοποίηση, η δημιουργία μεγαλουπόλεων – τεράτων, που λειτουργούν ως εστίες επιχειρηματικής αναπτυξιακής δραστηριότητας και αποθήκες εργαζομένων  οδηγεί σε τεράστιες ποσό-τητες αστικών στερεών αποβλήτων.

   Η προώθηση του άκρατου καταναλωτισμού, ταυτόχρονα με τον σχεδιασμό, την παραγωγή και την διάθεση προϊόντων–σκουπιδιών, αποτελούν βασική πλευρά της οικονομίας της αγοράς.

    Η κυριαρχία του πλαστικού και άλλων παραγώγων του πετρελαίου και της χημικής βιομηχανίας, επηρεάζει καθοριστικά την σύνθεση και τελικά την περιβαλλοντική επικινδυνότητα των παραγόμενων απορριμμάτων.

   Αντιμαχόμαστε την άποψη που επι-κεντρώνει το πρόβλημα στην «αδιαφορία» των πολιτών  και στην καθυστέρηση συμμόρφωσης με τις οδηγίες της ΕΕ.  Οι πολιτικές κατευθύνσεις που δίνονται από αυτές, ορίζουν το βασικό πλαίσιο επιχειρηματικής αξιοποίησης των απορριμμάτων και όχι επίλυσης του προβλήματος.

Οι τεχνολογικές προσεγγίσεις που αναπτύσσονται στον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο αδυνατούν να αντιμετωπίσουν  μόνιμα και ολόπλευρα το ζήτημα με γνώμονα τα καθολικά συμφέροντα της

κοινωνίας και της οικολογικής ισορροπίας

σε πλανητικό επίπεδο. Η προώθηση τεχνολογιών καύσης δημιουργεί περιβαλλοντικές επιπτώσεις και προβλήματα υγείας.

Την ίδια στιγμή, οι «λύσεις» αυτές προκαλούν ένα τεράστιο κόστος που μετακυλύεται στους πολίτες.

Ως αποτέλεσμα των διαδοχικών πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ,  αλλά και των δημοτικών αρχών – διαχειριστών της λογικής αυτής, οι γειτονιές της Πάτρας συνεχίζουν να πνίγονται στα σκουπίδια με μεγάλο μέρος της πόλης να μετατρέπεται σε απέραντο σκουπιδότοπο.

 Το κράτος -κεντρικό και τοπικό- υπηρέτης των επιχειρηματικών συμφερόντων, μέσω του λεγόμενου ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Απορριμμάτων), συγκροτεί διαχρονικά μια πολιτική η οποία:

●  Επιχειρεί να εκμεταλλευτεί  κινδυνολογικά τα προβλήματα που η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη και οι κρατικές πολιτικές έχουν δημιουργήσει.

●  Προωθεί την μερική και περιορισμένη -ποσοτικά, ποιοτικά και χρονικά- διαχείριση του προβλήματος χωρίς καμία προοπτική λύσης.

●  Υποστηρίζει την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης και άντλησης καπιταλιστικών κερδών, με ταχύρρυθμες διαδικασίες, παίζοντας με την υγεία των πολιτών, καταστρέφοντας το περιβάλλον, διαλύοντας τον δημόσιο ιστό καθώς και βασικά εργασιακά δικαιώματα.

●  Καλλιεργεί την προπαγάνδα που εμφανίζει το σημερινό αδιέξοδο ως αποτέλεσμα τοπικιστικών συγκρούσεων ή το περιορίζει σε μια τεχνοκρατική συζήτηση για την μία ή την άλλη λύση.

Αρχές διαχείρισης στερεών αποβλήτων

Τα πραγματικά ερωτήματα που τίθενται είναι:

● Με ποιόν γνώμονα αναζητείται λύση και σε ποια προοπτική;

● Ποιος ευθύνεται και ποιος, επομένως, πρέπει να πληρώσει το σχετικό κόστος;

Η ουσιαστική λύση προοπτικής για τα αστικά στερεά απόβλητα, μπορεί να αναζητηθεί μόνο σε μια πορεία ανατροπής της σημερινής καπιταλιστικής συγκρότησης και των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Η διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει να  βασίζεται στην υιοθέτηση των βασικών αρχών: μείωση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση

• Η μείωση των απορριμμάτων εξοικονομεί περισσότερη ενέργεια από ότι η ανακύκλωση και περιορίζει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Τρόποι μείωσης των απορριμμάτων είναι:

-  Επανασχεδιασμός βιομηχανικών διεργασιών ώστε να χρησιμοποιούνται λιγότερα υλικά συσκευασίας.

-  Κατασκευή προϊόντων που διαρκούν περισσότερο, είναι εύκολο να επισκευαστούν και να ανακυκλωθούν.

-  Μείωση των περιττών συσκευασιών. Οι συσκευασίες αντιστοιχούν στο 50% κ.ό. και στο 30% κ.β. των αστικών στερεών  απορριμμάτων.

-  Κατάργηση της παραγωγής, εισαγωγής, διάθεσης και χρήσης των πλαστικών και όλων των άλλων  επικίνδυνων συσκευασιών που ανατρέπουν την οικολογική ισορροπία.

• Η επαναχρησιμοποίηση αυξάνει τις προμήθειες των πηγών και μειώνει την ενέργεια που χρησιμοποιείται και τη μόλυνση περισσότερο από την ανακύκλωση, το μπουκάλι αναψυκτικών που ξαναγεμίζεται μπορεί να χρησιμοποιηθεί 50 φορές.

• Διαλογή στην Πηγή – Ανακύκλωση. Η ανακύκλωση γίνεται από ιδιωτική εταιρεία μόνο σε ένα ελάχιστο ποσοστό (στην Πάτρα 3%) με αποτέλεσμα να μετατρέπονται και οι πιο σύγχρονοι ΧΥΤΑ σε χωματερές, να μην φτάνουν ούτε στο μισό όριο ζωής τους, παρά τη νομική απαγόρευση απόρριψης απορριμμάτων χωρίς επεξεργασία.

Για την ανακύκλωση απαιτείται ουσιαστική παρέμβαση του δήμου, εκπόνηση και εφαρμογή Διαχειριστικών Σχεδίων ανακύκλωσης, τόσο για την προσωρινή αποθήκευση (επαρκείς και κατάλληλοι κάδοι), τις διευκολύνσεις (μοίρασμα κάδων κομποστοποίησης), κίνητρα, ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση.

Δημιουργία δημοτικών Κέντρων Ανακύκλωσης - Επαναχρησιμοποίησης (ΚΑΕ) Ανακύκλωση από τους δήμους και όχι από ιδιώτες.  

Ένταξη όλων των  Δήμων της Περιφέρειας σε συστήματα ανακύκλωσης, έτσι ώστε κάθε Δήμος να παραδίδει τα ανακυκλώσιμα υλικά συσκευασιών σε ένα από τα 3 ΚΔΑΥ που λειτουργούν στην Περιφέρεια.

• Διαχείριση Υπολειμμάτων. Η ανάγκη για άμεση χωροθέτηση και κατασκευή Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ), των οποίων υπολειμμάτων οι ποσότητες και ο βαθμός επικινδυνότητας θα βαίνουν διαρκώς μειούμενες, είναι επιτακτική.

Η δημιουργία και λειτουργία αποκεντρωμένων ΧΥΤΥ (ένας ανά νομό ή ανά Δήμο) είναι αναπόσπαστα συνδεμένη με την επεξεργασία όσων απορριμμάτων δε μπορούν να ανακυκλωθούν.

Συνδυαστική χρήση τεχνολογιών μηχανικής και βιολογικής επεξεργασίας λιπασμα-τοποίησης των οργανικών στερεών από-βλήτων με γνώμονα το περιβάλλον, την υγεία των εργαζομένων και των περιοίκων και όχι το όφελος ελάχιστων μονοπωλιακών ομίλων που υπηρετούν οι μεθοδεύσεις για ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και την επιβολή της καύσης.

Τέτοιες μέθοδοι επεξεργασίας και οι αντίστοιχες εργοστασιακές μονάδες που παρουσιάζονται ως πανάκεια είναι  απορριπτέες με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, από κάθε πλευρά (οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική).

Ο νόμος-πλαίσιο αναβαθμίζει!!! την καύση στην κλίμακα της διαχείρισης απορριμμάτων (από την 5η στην 4η θέση). Η προηγούμενη κυβέρνηση με άλλο νόμο έχει φροντίσει να συμπεριλάβει την καύση στις… Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Εκτός της καταστροφικής για το περιβάλλον λειτουργίας των εργοστασίων καύσης  η παραγωγή καυσίμου (SRF/RDF), του οποίου τα πιο θερμογόνα συστατικά είναι τα υπολείμματα πλαστικού και χαρτιού αφενός υποβαθμίζει τις προσπάθειες για ανακύκλωση των υλικών αυτών, αφετέρου για την καύση του, απαιτείται ακριβή αντιρρυπαντική τεχνολογία από τις βιομηχανικές μονάδες που πρόκειται να το χρησιμοποιήσουν, καθιστώντας έτσι αδύνατη τη  χρήση του με τελική κατάληξη τον ΧΥΤΑ.

Με τη μέθοδο του fast track παραχωρεί στο κεφάλαιο δασικές εκτάσεις, προ-στατευόμενες περιοχές, παράκτιες περιοχές, ακόμη και τη χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσει ιδιωτικές μονάδες καύσης, οι οποίες μάλιστα θα επιδοτούνται επιπλέον από τους εργαζόμενους για την ενέργεια που παράγουν...

Ο Κουκουλόπουλος αποκάλυψε το έντονο ενδιαφέρον των ιδιωτών οι οποίοι θα βάλουν τα 1,2δις. από το συνολικό κόστος κατασκευής όλων των εργοστασίων που είναι 2δισ. Ευρώ!!! 

Η σύσταση των σκουπιδιών (Πανελλαδικά) Ζυμώσιμα 49%, Χαρτί 19%, Πλαστικά 9%, Γυαλί 5%, Αδρανή  5%, Μέταλλα 5%, Ύφασμα, Ξύλο, Δέρμα 3%, η εκτίμηση ότι το συνολικό κόστος της διαχείρισης με μηχανική-βιολογική επεξεργασία είναι το 65% του κόστους της θερμικής επεξεργασίας, τα φυσικά και χημικά χα-ρακτηριστικά του παραγόμενου compost, και οι θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις οδηγούν ανεπιφύλαχτα στη χρήση μηχανικής-βιολογικής επεξεργασίας των απορριμμάτων.

Αντί να θυσιάζεται η διαχείριση των απορριμμάτων στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου   ο βασικός όγκος του κόστους διαχείρισης πρέπει να αναληφθεί από την βιομηχανία και τις εμπορικές επιχειρήσεις (υψηλή εισφορά ανάκτησης και ανακύκλωσης συσκευασιών σε δημόσιο φορέα, υποχρεωτική λειτουργία διατάξεων διαλογής στην πηγή ή/και κομποστοποίησης εντός των εγκαταστάσεών τους κ.α.).

• Διαχείριση Αποβλήτων Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ): Μία μονάδα σε επίπεδο Δήμου ή διαδημοτικής συνεργασίας ή περιφερειακής ενότητας.

• Φορείς Διαχείρισης (ΦοΔΣΑ): Αποκεντρωμένη Διαχείριση συμβαδίζει μονοσήμαντα με αποκεντρωμένη Διοίκηση. Επομένως: Διατήρηση του υπάρχοντος μοντέλου, ήτοι ένας ΦοΔΣΑ ανά περιφερειακή ενότητα (δηλ. ανά νομό), και όχι ένας συγκεντρωτικός ΦοΔΣΑ σε περιφερειακό επίπεδο όπως προτείνεται στο νέο ΠΕΣΔΑ.

•   Δημιουργία δημόσιου φορέα δια-χείρισης στερεών αποβλήτων.

•   Ενιαίες εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση με αυξημένες αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, με ανατροπή του μνημονίου κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Διεκδικούμε εδώ και τώρα:

• Ανάληψη της ευθύνης και του κόστους από τις επιχειρήσεις για τα βιομηχανικά και εμπορικά απόβλητα. Διπλασιασμός των εισφορών των βιομηχανιών για την συσκευασία και καταβολή τους σε δημόσιο φορέα.

•   Πολιτικές πρόληψης και μείωσης απορριμμάτων.

•   Διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση.

• Προώθηση διαχωρισμού οργανικών και κομποστοποίησης  σε οικιακό, δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο.

•  Αποκεντρωμένοι, μικροί Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολείμματος (ΧΥΤΥ), με πρόβλεψη αυστηρών κανόνων ασφαλούς υγειονομικής ταφής  και ειδικής διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων.

•   Δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας – λιπασματοποίησης.

• Ανατροπή του υπάρχοντος ΠΕΣΔΑ και της προσπάθειας εκχώρησης της διαχείρισης των απορριμμάτων στην εργολαβική κερδοσκοπία μέσω της προγραμματικής συμφωνίας ΕΣΔΚΝΑ και Περιφερειών.

• Όχι στην αύξηση των δημοτικών τελών  ή την επιβολή άλλης μορφής φορολογίας.

• Όχι στις απολύσεις των συμβασιούχων εργαζομένων στην καθαριότητα. Ορθολογική αξιοποίησή τους σε αναβαθμισμένες και ποιοτικές για τους πολίτες δημόσιες υπηρεσίες καθαριότητας. Ένταξη στα Βαριά και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ) εργαζομένων των δήμων, σύμφωνα με τις αντίστοιχες διεκδικήσεις των συνδικάτων.

Ο ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας

Ο κορεσμός και η υπέρβαση του χρονικού ορίου λειτουργίας του ΧΥΤΑ  τον καθιστούν μια τοξική βόμβα έτοιμη ανά πάσα στιγμή να εκραγεί ενώ  καθημερινά δηλητηριάζει τη ζωή όλων των κατοίκων της Πάτρας.

Το παραγόμενο βιοαέριο μολύνει τον αέρα, τα υπόγεια ύδατα, μπορεί να δημιουργήσει καθιζήσεις, αναφλέξεις, εκρήξεις. Τα στραγγίσματα μολύνουν τα επιφανειακά και υπόγεια νερά και μέσα από τον Καραβά και το Μείλιχο καταλήγουν στον Πατραϊκό. Τα ζώα  και τα πουλιά που βρίσκουν τροφή στα σκουπίδια μεταφέρουν και διασπείρουν τοξικούς ρυπαντές με επιπτώσεις στη τροφική αλυσίδα. Η υπέρβαση του ύψους κατά 37 μέτρα κάνει τον κίνδυνο της κατάρρευσης εφιαλτικό για όλο το αρκτικό διαμέρισμα.

Η Ξερόλακκα πρέπει να κλείσει τώρα και να αρχίσει άμεσα η ανάπλασή της.

Τι θα κάνουμε τα σκουπίδια;

Μέχρι τη χωροθέτηση και τη δημιουργία νέου ΧΥΤΥ, στα πλαίσια τη συνολικής μας πρότασης (μείωση, ανακύκλωση στο σύνολο των απορριμμάτων, μονάδα μηχανικής-βιολογικής επεξεργασίας) τα σκουπίδια να πάνε στον ΧΥΤΑ του Φλόκα με προϋπόθεση:

•  Την επέκτασή του.

• Την προτεινόμενη διαχείριση των σκουπιδιών που μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν γίνεται το παραμικρό, αλλά ήδη έχει καταντήσει τον «σύγχρονο ΧΥΤΥ» σε χωματερή με ευθύνη της δημοτικής αρχής.

•  Τη διάθεση του παραγόμενου κομπόστ από τη μονάδα μηχανικής – βιολογικής επεξεργασίας στους αγρότες της περιοχής.

•  Άμεση κατασκευή  Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων κλειστού τύπου σε περιοχές που θα αποφασίσουν οι κάτοικοι των Διαμερισμάτων σε Λαϊκές Συνελεύσεις.

Στηρίζουμε άμεσα τις διεκδικήσεις του μαχόμενου λαϊκού κινήματος μέσω λαϊκών επιτροπών δράσης σε γειτονιές, δήμους και περιφέρεια, που θα στηρίζονται στην δημοκρατική